سیروس زارع
زاده اردشیر
دولت کانادا
در یک اقدام تحسین برانگیز و شکوه مند روابط دیپلماتیک خود را با دولت جمهوری
اسلامی ایران قطع کرد. دلایل قطع این رابطه، حمایت رژیم جمهوری اسلامی از تروریسم
جهانی و عدم رعایت حقوق بشر ذکر شده است. دولت کانادا گفته جمهوری اسلامی ایران
بزرگترین خطر برای امنیت و صلح جهانی است و یکی از بدترین پرونده ها را در نقض
حقوق بشر دارد. بی تردید این اقدام دولت کانادا در تاریخ حقوق بشر و روابط
دیپلماتیک نقطه عطف درخشانی بوده و می تواند سرآغازی برای برخوردهای واقع گرایانه دیگر
کشورهای دمکراتیک در روابط دیپلماتیک با رژیم جمهوری اسلامی ایران باشد.
علیرغم
فرافکنی اقدام دولت کانادا از سوی جمهوری اسلامی ایران، دولت کانادا در حالی اقدام
به بستن سفارت ایران در اتاوا کرد که ایران را به دلیلی از جمله: حمايت از دولت
بشار اسد در سوريه، ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ايران، اقدامات تبعيض نژادانه
دولت ايران عليه اسرائيل، سابقه وحشتناک دولت ايران در نقض حقوق بشر که يکی از
بدترين کارنامه ها در جهان بشمار می رود، پناه دادن به گروههای تروريستی، ناديده
انگاشتن آشکار تعهد خود به کنوانسيون ژنو که موجب نگرانی نسبت به امنيت و سلامتی
ديپلمات های کانادا در ايران شده، بود.
در زمینه های
تاریخی که منجر به اقدام دولت کانادا در قطع روابط دیپلماتیک با جمهوری اسلامی شد،
می توان به موارد مهمی نظیر زندانی کردن برخی از شهروندان کانادایی و صدور احکامی
که برای شهروندان کانادایی-ایرانی که در ایران دستگیر شده اند، اشاره کرد. دستگیری
های خود سرانه شهروندان ایرانی-کانادایی که در سال 82 به مرگ تاسف بار زهرا کاظمی
در زندان های ایران انجامید، دستگیری و صدور حکم اعدام برای سعید ملک پور و...
دیگر مواردی هستند که جمهوری اسلامی را به عنوان دولتی ناقض حقوق بشری در صحنه های
جهانی تثبیت کرده است.
رابطه ایران و
کانادا با این پیش زمینه ها و بعد از گذشت چندین دهه اکنون رو به سردی گرویده است،
اما نباید فراموش کرد که در سال های اول انقلاب نیز روابط دو کشور در پی تنش‌های
بوجود آمده پس از انقلاب ۵۷ از جمله به واسطه اشغال سفارت آمریکا در تهران و
اعتراض دولت وقت کانادا در سال ۱۳۵۹ قطع شد و این وضعیت تا سال ۱۳۶۹ که سفارتخانه‌های
دوکشور بازگشایی شد، ادامه داشت. بعد از این موارد، مبادله سفیر میان دو کشور در
سال ۱۳۷۴ صورت گرفت. در طی این مدت مهاجرت گسترده ایرانیان به کانادا و همچنین قطع
روابط و تحریم‌های آمریکا علیه ایران بر اهمیت برقراری روابط با کانادا افزود. به دلیل
روابط تنگاتنگ همه جانبه میان آمریکا و کانادا، این کشور نقش مهمی در تامین کالاهایی
آمریکایی مورد نیاز ایران داشت. اما ادامه همکاری میان دولت های ایران و کانادا در
دوران ریاست جمهوری خاتمی، دوباره این تنش ها بیشتر شد و دوران ریاست جمهوری محمود
احمدی نژاد پایانی بر این روابط بین دو کشور بود.
اکنون به نظر
می رسد دولت کانادا در مقابله با اقدامات ضد حقوق بشری و تروریستی رژیم جمهوری
اسلامی ایران، اهتمام ویژه ای به استمرار قطع روابط با جمهوری اسلامی دارد و بدون
شک این اقدام به جا و سنجیده کانادا می تواند الگویی برای دیگر کشورها در مقابله
با تروریسم جمهوری اسلامی باشد؛ اخبار تازه منتشر شده چند روز اخیر نشان می دهند
که قطع روابط کانادا با ایران به دیگر زمینه ها هم تسری پیدا خواهند کرد. طرفه آن
که به دنبال اعلام قطع روابط دیپلماتیک، وزیر امور مهاجرت کانادا اعلام کرده است
که از ورود افراد مرتبط با جمهوری اسلامی ایران ممانت خواهد شد.
۴ نظر:
همش فيلم هست. کانادا اگه خيلي خردمند هست خاوري رو بيرون کنه!
You are 100% right Canada could become the bench mark for other European countries
And about Khavari:
There are enough suspects in the Iran like Rahimi and
Mojtaba khamanei
and
Jahromi
and
...
First ask about them
من فکر می‌کنم شما در تحلیلتون دولت کانادا رو خیلی بی نقص در نظر گرفتید، که به نظر من صحیح نیست. حمایت کانادا از آقای خاوری و تحویل ندادنش به ایران که از نظر اینترپل جای تعجب داره یکی از موارد بازی دو گانهٔ کانادا و یا حمایت بی چون و چرا از اسرائیل که خیلی از قطعنامه‌های سازمان ملل را در نظر نگرفته
. به نظر من نارضایتی مردم ایران از حکومت متاسفانه باعث شده که به هر اقدامی که کشورهای غربی، American Allies، بر علیه منافع مردم ایران انجام میدن روی خوش نشون بدن
کانادا که کشور نیست در اصل نوچه انگلیسه. اگه سفارتش رو نبنده که ملکه دلش میشکنه. مهم آمریکاست که سفارت نداره کانادا که بودو نبودش یکیه.
ارسال یک نظر